მომაგონდება ზაფხული,

საარაგვოზე წვიმა,

სადაც ხავსიან ქარაფებს

გულჩათხრობითა სძინავთ.

მომაგონდება მაისის 

ერთი ფშაური დილა,

როცა ხევებშიც მზე დგება

და ორწოხებშიც თბილა.

როცა გულცივად ჩაუვლის 

მაღაროულას ნისლი,

ფშაველი მეფანდურისა

ტკბილი სიმღერა ისმის.

მომაგონდება მიდამო,

სადაც ვსახლობდე უნდა,

მიჯნურისათვის პირველად

ნასროლი თოვლის გუნდა.

მომაგონდება ბავშვობა,

უდარდელი და ლაღი

და აღმომხდება კივილი

მოგონებებით დაღლილს.

მერე ჭალაში ჩავივლი

ერთ სიმღერასა გწირავ,

მთების პატარა ასულო,

თვალებცქრიალა ცირა!