|
დიაცი ჯინსით! გამოკრული არტახში ტანი! თვალი გამექცა... ახალგაზრდას ვარიგებ პოეტს: - გახსოვდეს ქალი, ამ ცხოვრების „ანი“ და „ბანი“! - ის იღიმება: - ჩვენ ბოდიში, ეტყობა, „ჰოეც“!. |
|
დიაცი ჯინსით! გამოკრული არტახში ტანი! თვალი გამექცა... ახალგაზრდას ვარიგებ პოეტს: - გახსოვდეს ქალი, ამ ცხოვრების „ანი“ და „ბანი“! - ის იღიმება: - ჩვენ ბოდიში, ეტყობა, „ჰოეც“!. |
