ნეტავ, სად არის ახლა,

როგორ მენატრება, როგორ -

ჩემი დანისლული სახლი,

წვიმის მოყვარული გოგო.

მზედ რომ მინათებდა, ჩაქრა,

მწუხრი მეფინება ღამის,

როგორ მენატრება, რა ვქნა -

გზებზე ჩაბერტყილი ნამი.

რატომ მელანდება ხშირად,

მალბობს ყაყაჩოთა ცრემლი,

მზეში განბანილი დილა -

ვიწყებ გახსენებას ძველის...

მივდევ გადაბრეცილ შარას,

მიმაქვს დაბზარული ზურგი,

ახლა მარტო ვარ და ქარი

ქრის და არა მტოვებს გულგრილს.

ვირჩევ გახუნებულ ფერებს,

ძველი სახეები ვხატო,

უნდა გავიხსენო მერე -

როგორ მწყურიხარ და გნატრობ.