საოცარია, ფერისცვალების 

მოახლოებას ვგრძნობ ნაადრევად, 

გაბრწყინებული შენი თვალები 

ავადმყოფურად მომენატრება.

მოალერსე მზე თითქოს მამშვიდებს, 

თან სინანულიც ახლავს ნათებას,

და დღევანდელი ნატვრა მაშინდელ 

სიყვარულს თითქოს აღემატება.

ვნანობ, რომ ეს დღეც უნდა დაღამდეს, 

არ მსურს უგრძნობლად წუთის გაშვება, 

შენი სუნთქვა კი აღწევს აქამდე 

და ლექსის ფურცელს ეთამაშება.