შენ აღტაცებით ისევ ენთები,

ძველი ტაძრები ისევ შენდება,

ეფემერიდებს გამოენთები

და მაინც სადმე გაგითენდება.

მთები დგას, როგორც გიგანტი გრდემლი,

ჩქარი მდინარის რბიან ზვირთები,

მოგენატრება ბავშვური ცრემლი,

ეცდები, მაგრამ ვერ ატირდები.