გარეთ ღამეა ამღვრეული,

ოთახში უშენობის მარაგია...

ვარდები, ბროლივით დამსხვრეული,

დამჭკნარ ლარნაკში ალაგია...

სარკეში მუნჯივით ვიკეტები,

ყვავილის მიმყვება აგონია...

და როცა სარკიდან ვიხედები,

სარკის წინ თუ ვდგავარ...

არ მგონია!..