გული თანდათან
ეჩვევა ასაკს,
ეჩვევა ტკივილს,
ანთია ღია
ჭრილობის მსგავსად
და შეუმჩნევლად
იწვის და ღვივის.ნელა ეჩვევა
ფიქრებს ეჭვიანს,
ნელა ეჩვევა
დარდსა და ლოდინს...
მაგრამ ვერასგზით
ვერ შეეჩვია
სიკვდილს: სიკვდილი
უეცრად მოდის.
