სულო, გულთან გარითმულო,

მინდა კარგად იცოდე,

"შეიძლება?" - არ კითხულობს,

ისე მიდის სიცოცხლე.

წლები ხავსად ადევთ ლოდებს,

აზრი ფრთხება ჩიტივით, -

"რომელი ხარ?" -

არასოდეს

არ იკითხავს სიკვდილი.