გახედავ მიდამოს...

და მზეში ჰქრებიან

მთაზე იერიშით ასული ნაძვები.

ბავშვივით ჩაირბენ მდინარეს ქვებიანს,

დასიცხულ სილაზე ჩრდილივით გაწვები.

წევხარ, და მის სახელს გაგონებს გაღმა მთა,

წამწამებს - ირიბად დახრილი წიწვები...

შეიცნობ ბუნების უსიტყვო სამართალს

და მუნჯი ლექსების სირცხვილით იწვები.