ერთხელ მელამ ნახა, ლომი

თავისს ლეკვსა რომ ართობდა;

მასთან ერთად მხიარულად

თამაშობდა, ნავარდობდა

და მიმართა: "ნადირთ მეფევ,

ყოვლისფრით სრული ხარო;

ვით შეშვენის ხელმწიფესა,

მართლაც ყველას გვჯობიხარო;

მხოლოდ მიკვირს, ერთ რამეში

რომ გჯობივართ მელებიო:

შენ გყავს მხოლოდ თითო ლეკვი,

ჩვენ-კი ბევრი შვილებიო!"

გაეცინა ლომს და უთხრა:

"თვისი ხვედრი აქვს ყველასო, -

მე ერთს ლომს ვზრდი წელიწადში

და თქვენ, თქვენ-კი ბევრ მელასო!..."