ცაში ეკიდა მიწის ხიზანი,

ფათალოსავით ჯვარზე მიმზრალი.

და წვიმის წვეთი მკერდზე ბრწყინავდა,

პირველი წვეთი შავი ტაროსის.

ვინ იყო -

ღმერთი თუ იკაროსი?

ღმერთს სატანჯველად ვინ გასწირავდა?

ან თავად ღმერთი ვით აიტანდა

ტკივილს, რომელსაც კაცი ითმენდა

გაჩენის დღიდან?

და ეკლიანი, მკივანა ქარი

კვიპაროსების კენწეროს ხრიდა...

ლამაზი იყო ქვეყანა ციდან...