შენ ახლა ზიხარ კერიის პირას,

გაბრუებული რძითა და კვეთით;

ქვესკნელში ჩასდევ ფიქრების სპირალს,

ეცემა ნაცარს ცისფერი წვეთი.

ბოლოს ფიქრივით გაქრება ცეცხლი -

ვერ გაგახარებ ნავთით და შეშით...

და უსარგებლო ჩემი სიცოცხლე

მწარე კვამლივით იბოლებს შენში...