ეს კვირაძალიც მიილია,

ძვირფასო ჩემო,

დათოხარიკობს ნახნავებში

გიორგობისთვე

და კრამიტები

მიმწუხრის ცრემლს ვერ იკავებენ.

წვიმს, დედაჩემო,

ზამთრის პირზე სხვა რა იქნება?!

მე კი ქალაქის

ტვინისწამღები ხმაურის შემდეგ

ვიცი, ამაღამ დამესიზმრება

თბილი გომური

და ჩვენი ფური როგორ ლოკავს

ბოჩოლას თვალებს...