მარადი ცეცხლი ვარ მე, - ქართლოსის მხურვალე თესლი!

აზიის გულიდან, იქ, სადაცა ღმერთები იშვნენ,

სადაცა ადამის ტომს პირველი აკვანი ედგა -

იქიდან მოვდივარ და სავალი ბევრი მაქვს კიდევ!

ფესვები მაგარი მაქვს, - მიწის ღერძს ჩასჭიდეს ბრჭყალი! -

ვერაფერს დამაკლებს დრო, ვერავინ დამითვლის დღეებს,

სწრაფვა და სიცოცხლე ვარ, - მსოფლიოს ზრახვათა მჩენი,

ბრძოლისთვის მოვედი აქ, ბრძოლისათვის ხელახლა მოვალ,

უკვდავი, უშრეტი, ვით ქართველთა მზიური მოდგმა.