ბევრი წავიდა ჩვენგან ქართველი,

ვინც საქართველოს - მშობელს ყვარობდა,

მეც თავის დროზე გავემგზავრები

იმ სამყაროში ამ სამყაროდან.

გულწრფელად ვიტყვი, რომ სიცოცხლეზე

გული დამწყდება ალბათ საოცრად,

არა, ობოლი არ ვიყავ, მაგრამ

ეს ჩემი კვერი გვიან გამოცხვა.

მაშინ, როდესაც უფრო მოვმაგრდი

და გავძლიერდი უფრო სამოყვროდ,

ცხოვლად ვიგრძენი მავანთა შური,

ღვარძლი, ბოღმა და სარმის გამოკვრა.

მე ჩემი გენის ვარ მადლობელი,

ბოროტი სენი რომ არ შემყარა,

მოყვასის მტრობით ანდა ფლიდობით,

რა უნდა ვარგო აბა ქვეყანას.

მაშინ შევრცხვე, თუ უკეთურობით

გული გატკინო, მამულ-დედულო,

ისეთ საქციელს როგორ ჩავიდენ,

როსმე შვილებმა მისაყვედურონ.

სიკეთის ნერგზე, ვიცი, სიკეთის

ამოიზრდება ისევ ყლორტები,

მაშ, ვიყო ერთი უბრალოდ წევრი

მეც სათნოების ძველი ორდენის.

ბევრი წავიდა ჩვენგან ქართველი,

ვინც საქართველოს - მშობელს ყვარობდა,

მეც თავის დროზე გავემგზავრები

იმ სამყაროში ამ სამყაროდან.