წიფის გვირაბს

გავცდი...

ირგვლივ -

მზე შლის

სხივთა გვირილას...

სიყვარულით

მოხვანცალებს:

ეს, -

ყვინჩილა

ყვირილა...

ემღერებათ

ნაკადულებს, -

ბანცალებენ

მთვრალები...

მომანათა

იმერეთმა -

სერაფიმის

თვალები...

აქ, -

უმალვე გადაიყრის:

ნისლში ვინაც

ძირულა...

ტაშს უკრავენ

ვერხვები და,

ცერულს

ცეკვავს

ძირულა...

კორტოხებზე

კუნტრუშობენ

ფრთახატულა

ოდები...

გეხუტები -

ზესტაფონო, -

მოველ,

განა გშორდები?..

სულ, -

ვარდებად იღაღანე:

დღემდე თქმულო,

არ თქმულო,

გენაცვალე, ქუთაისო, -

მასპინძლობით

განთქმულო!..

თუ რამ, სადმე,

თაფლი იყო,

ზედ წავისვი, -

ენაზე,

შემოგევლე:

იმერეთო, -

გულმზეო და

ენამზევ!!!