აი ჩემი კარგი წიგნი,

სულ პირველი, საანბანო,

“დედაენის” დასაწყისი,

დედასავით სათაყვანო!

მან მასწავლა წერაც, კითხვაც,

მომატარა ბევრი მხარე,

სამუდამოდ შევითვისე,

სამუდამოდ შევიყვარე.

იანვრამდე ხელში მეპყრა

მე ეს წიგნი საფიცარი,

მაგრამ ისე მოვლილია,

არ აჩნია ნათითარი.

მალე, როცა დამთავრდება

ციგაობა, ფრენა, ლხენა,

სწავლას ერთად გავაგრძელებთ

მე და ჩემი “დედაენა”.