|
აბა ვინა ხართ, სადა ხართ, გამოიხედეთ გარეთა! გილოცავთ ახალსა წელსა, იცოცხლეთ, გაიხარეთა. ძალად მოვდივარ მეკვლედა, თქვენ ხომ არ დამიბარეთა: სულით და გულით მოძღვნილი სალამი ჩაიბარეთა, რაც ვსდუმდი აქამომდისა, ამაში გამიბარეთა!.. ივერის არე-მარესა, - მისს სისხლსა და ხორცს - ქართლ-კახეთს და იმერეთის მხარესა, ბედი და ბედნიერება, დღეთამც ნუ ჰნახვენ მწარესა… ვუსურვებ დღეგრძელობასა სამშობლოს მზეს და მთვარესა: ნუგეშსა გვცემენ, გვათბობენ და გვითენებენ ღამესა… ცულის და თოხის მქნეველთა, მწყემსთა და ღამის მეხრეთა, მინდორში ღამის მთეველთა, თავის მარჯვენის მადლითა მთელის ხმელეთის მრჩენელთა. მწიგნობართ – ერის წინამძღვართ, ქვეყნისთვის კარგის მრჩეველთა: რა გვარგებს, რა გვაზარალებს, – დღე-მუდამ იმის მკვლეველთა… მენამც თავს შამოვევლები ჩემის სამშობლოს მთა-ველთა! რომ ივარცხნიან ქეჩოსა! ვთხოვ ათლეინონ ჩვენსკენა წალდუნასა და ეჩოსა… ყველას, ვინც ქვეყნის გულისთვის გაიძრას, გაიჩეჩოსა!.. არაფერს ვეტყვი საწყენსა ამ ჩვენს დახლიდარს ხეჩოსა: იმას მილოცვა რად უნდა, ოღონდ ფულები ხვეჭოსა… ვაი თუ ფულების გამო ბოლოს ჟამს გაიბეჭოსა!.. მშობელის ქვეყნის დედათა! ერთს ვურჩევ, თუ დაიჯერეს, სარგოსა მეტისმეტადა: შვილთა აღზრდაზე იუბნონ, რო შეიყარნენ ერთადა; ლამაზად შვილის აღმზდელი დედა მიცვნია ღმერთადა… და ყრმათ, ჯერ დაუბუმბლავთა, ერთგულნი ჰყვანდენ დედასა და არ შეუდრკნენ ბოლო ჟამს ბასრის მახვილის კვეთასა, როცა-კი მტერი მათ მშობლის შეურაცხყოფას ჰბედავსა… დიდიმც ექნება საზღვარი თქვენთ თვალთ და გულის ხედვასა!.. |
