სამი დობილი მოვიდა:

მარტი, აპრილი, მაისი,

იები სცვივათ ქობიდან,

გაგვისამკეცეს ხალისი.

მარტი - უმცროსი დაია,

მტირალა, მიზეზიანი,

ხან მოღრუბლული დარია,

ხან კი ძალიან მზიანი

ცალ თავლს იცრემლავს ცვარნამით,

ცალზე ღიმილი ჰფენია.

ეშმაკს პატარა კალათი

ენძელით გაუტენია.

ეამა სიოს ტბორი და

იები გულზე დაყრილი, -

ნუშის და ატმის ტოტიდან

გვიხმობს ჟუჟუნა აპრილი.

ხეზე ზის, კვირტში იცინის,

არ იცის ჭკნობა რას ჰქვია,

თითო გოდორი ყვავილი

ზედ თავზე გადმოგვაფრქვია.

უფროსი და კი დინჯია -

შეღერებული მაისი,

მწვანე ხავერდი ირჩია,

გზა მოიფინა თავისი.

ყველა ამ კეკლუცს ელოდა -

გვიან რომ შემოირბინა,

დაჯდა, მოქარგა მდელო და

ტყეები მოაგვირგვინა.

სამ გამონასკვულ კაბაში

გვეწვია სამი დობილი,

რიგ-რიგად გაგვეთამაშნენ

სხივებთან გადაჭდობილნი.