შრიალ-შრიალ-შრიალითა,
ბზრიალ-ბზრიალ-ბზრიალითა,
ჩვენს ეზოზე გადიარა
და სალამი არვის გვითხრა.
გამეტებით დამეტაკა,
ეზო-ეზო მსდია დიდხანს,
ხან - მთებისკენ გაუტია.
ხან - მინდორზე გაჯირითდა.
მეჯახება და თმას მიშლის,
თვალით კი არ მენახება,
თუკი ერთი დავიჭირე,
ხელში შემომელახება.
|