ჯერ კიდევ სისხლი

დუღს ძალ-ღონეში,

ღმერთს კი ღმერთს თვისი

აქვს განაჩენი -

მე ველი სიზმარს,

სიზმარს, რომელშიც

კარს მომადგება ბრმა მამაჩემი.

კვალვ იმ ჩექმებში,

კვლავ იმ ჩოხაში,

მამა ტანადი, მამა თვალადი;

მამა, რომელსაც ჩემს ბავშვობაში

მე ნათელ ცისქვეშ გზას ვუკვალავდი.

იმ ძველ ალერსით,

იმ ძველ ყავარჯნით,

იმ ძველ საუბრით,

ძველ შეკითხვებით...

მეტყვის: დამიდექ ისევ მკვლავმარჯვნით, 

დღეს ამ ბნელ გზებში მე შეგიძღვები.