გმირო, ხმალჩაუგებელო,

ჯაჭვგაუხდელო კახეთო,

ღმერთმა გვიბოძა სამოთხე,

მაგრამ რა ჯვარცმა ვნახეთო...

დასაბამიდან მოვდივართ,

გოლგოთის გზები ვლახეთო,

აქ, ფესვი - სისხლით ნარწყავი

ამურმა ზარდა სხვა ხედო.

უკეთეს წალკოტს სად ნახავთ,

სხვა ჭალას, სხვა ველს, სხვა ხევთო,

ზღაპრულო, ნატვრის ხალიჩავ,

რა ცავ, რა მიწავ, რა ხედო!..

იტყვი: მზის ტახტი აქ არის,

ცივის მთიდან რომ დახედო,

ვაზით ნაქარგი გულ-მკერდი,

ყინწვისის ხატი - სახედო.

ვინც დაგინახავს, გულიდან -

ნისლი, წკვარამი ახვეტოს,

მოყვრისთვის - ღვინის ფიალავ,

მტრისთვის - შხამო და წმახეთო.

ალალი თვალი - ახარო,

ბოროტი - შურით გახეთქო,

სტუმარს, ვით კეთილ ანგელოზს,

სულ სიყვარულში ვახვევთო.

მაშინვე სუფრას გავუშლით,

აროდეს ვხვდებით მკვახედო,

რამდენმა, ჩვენი სიკეთე -

ჩვენვე დაგვიგო მახედო...

შენთვის ავანთე სანთელი,

გეფერო, გრძნობით ნახედო,

სიმღერავ, უკვდავებისა,

უფლის ბაღნარო, კახეთო!..