აი, სამოთხე თვალით ხილული -

დამწიფებული მზეში თაველი

და გოლიათი ერთი მტკაველი

კავკასიონად გადაჭიმული...

კახეთი, ჩემი ოცნების მხარე!..

შეღამებამდე ვენახის კრეფა,

შეღამებისას ნამგალა მთვარე

და ორღობეში ძაღლების ყეფა.

მერე - ღამეთა გრძელი ზღაპარი

და გახვეული ნისლში ჭალები.

სუფრა, მასპინძლის ეშხით გამთბარი,

გასათხოვარის შავი თვალები...

მოძმესთან მუდამ ტკბილი დამხვედრი,

მტერთან - მარადის დაუნდობელი,

კახეთი, ჩემი დიდი კახეთი,

ჩემი ლექსის და ფიქრის მშობელი.