მე ეხლა ვხვდები, რატომ სვამენ

ღვინოს კაცები,

თუთუნის კვამლში რად ახვევენ

მზერას დარდიანს,

შეეშინდებათ სიფხიზლეში

მუხლზე დაცემის,

გააბოლებენ და ბახუსის

ფრთებით დადიან.

დამისხით ღვინო, მინდა ვიგრძნო

ძალა ამ ღმერთის,

თუთუნის კვამლმა იქნებ ღამე

გამათევინოს,

დამალევინეთ, გეხვეწებით,

მაგრამ არც ერთი,

მაგრამ არც ერთი სადღეგრძელო

არ მათქმევინოთ.

მე უღვინოდაც მუხლმოყრილი

ვხვდები ალიონს,

და ცრემლის მძივი მახვევია

ყელზე რკალივით,

შენი სიცოცხლის სადღეგრძელო

უნდა დავლიო,

და შენი სული ჩავისუნთქო

რუხი კვამლივით.

მე ეხლა ვხვდები, რატომ სვამენ

ღვინოს კაცები...