რა ჩიტის გული გქონია,

და სულს ფიქრები წეწავენ...

ჯერ კიდევ დილა გვგონია

და ღამე წამოგვეწევა.

წუხილით თუ გაოცებით

შუა ბილიკზე ვჩერდებით.

მოვალთ რამხელა ოცნებით,

მერე რა ცოტას ვჯერდებით.

გზათა სიმძიმე გვაჩერებს

და გზას გავყურებთ ჩეროდან.

მერე ვიღაცა გვაჯერებს,

რაც ადრე არა გვჯეროდა...