ხბო ბღავის, დედას ეძახის,

რა ჰქნას, რომ ძუძუ სწყურია!

მოდის ნახირი, თან მოსდევს

ქვრივ მარიამის ფურია.

ფურმა ხმა მისცა თავის შვილს,

ეზოში ჟრიამულია:

გარს შემოერტყა დელფანას

ქვრივის ოჯახი სრულია,

ხბოსთან სჩანს პატარა სოფო,

უთმენლად უძგერს გულია;

კატაც კი გამოეგება,

იქვე კუდს იქნევს მურია,

ხარიც თან მოჰყვა ნიკორა,

სიბერით დაჩაგრულია.

ქედ-გახრეშილი უღლისგან,

დამწვარი, დადაგულია.

იმას ზედ არვინ შეჰხედა,

არავინ უგდო ყურია.