რაფაზე ეგდო ხმელი ფოთოლი

და ალბათ ქარსაც არ ახსოვდა,

რას შეაწყვიტა,

ძველ კონვერტს ჰგავდა,

გაუხსნელად დარჩენილ ბარათს...

ჭადრების მწკრივი,

სანთლებივით 

ჩამოღვენთილი,

მიუყვებოდა

ნაცრისფერ

ქუჩას...

და ქოლგის ქოხში

შეყუჟული

მოხუცი ქალიც

მიფარფატებდა,

როგორც ფოთოლი...