იაიები ამომღერდა მიწის სიღრმიდან,

უამფერებოდ, სიცოცხლეო, მუდამ გიჭირდა!

მზე - ქვეყნის თვალი - ამოცურდა, ამოლამაზდა,

მზე მაინც მზეა, აქვს თავისი შნო და მაზანდა!

მოგონებები „სევდის ბაღში” ამოცისკარდა,

ერთ დროს აქ ყოფნა შენთან ერთად,

როგორ მიყვარდა!

გადამიყვარეს სამუდამოდ იის ფერებმა,

რა მეშველება, სიყვარულო, რა მეშველება!