ფშავლის ქალებში სანათა

ანთია ასკილივითა,

ნაზია მთებზე ნისლებად

გაკრული მანდილივითა...

სოფლის ქალ-რძალში ამაყად

მიმოდის ქურციკივითა,

წრფელია - ფშანზე ჩამოსულ

ხარჯიხვთა წყურვილივითა,

ძნელია - დილაბნელაზე

არაგვის დუმილივითა,

მწველია - ფშაველ წაწალთა

მოუკლავ სურვილივითა...

მწარეა, როგორც ტკივილი

ცხრა ტყვიით დაჭრილივითა,

ცხარეა - მონადირეთა

ასახდენ ქადილივითა,

მიმოდის გზაწვრილაებზე

სიზმარ-ცხად-აჩრდილივითა...

საარაგვოზე სანათა

ანთია ასკილივითა...