ის ერთი - უგულო აზროვნებს უდავოდ.

მეორეს გული აქვს,

დადის კი უთავოდ.

ნაღდი პოეზია ორივეს სწყურია:

ერთი მთხოვს აზრიანს, მეორე - გულიანს.

მეც ვურჩევ: როგორმე თავები გაცვალონ,

რომ აღარ გაგტანჯონ,

მკითხველო საწყალო.