წამოდი ცაში, მაგ სნეულ სხეულს

მე ვუდასტაქრებ შუქის ლექსებით.

მზეს მაცოცხლებელს გამოვთხოვ სხივებს,

მაინც გამოვთხოვ, არ მოვეშვები.

და თუ მნათობი ისევ გაურჩდა,

არ გაიმეტა შენთვის წამალი,

გულს ამოვიგლეჯ, მზექალ, საკუთარს

და შენ ჩაგიდგამ, დაე ალალი

იყოს ის შენთვის, თუ ბედნიერი

იქნები მგოსნის ქალღმერთი - ჯიქი,

ჩემთვის კი აბა, რა ბედენაა,

თუ რომელ მკერდქვეშ იბორგებს იგი.