ხან მარტვილია,

ხანაც - მესია,

თან წერტილია,

თანაც - ანთარი;

პოეტი... მაინც

ერთი ლექსია...

ობლის ცრემლივით

ცამდე მართალი.

ვისთვის ღვინო და

ვისთვის - წყალია,

ქარია მისი ქორონიკონი;

პოეტი, ზოგჯერ,

ერთი პწკარია, -

ყაყაჩოსავით

ცხელი სტრიქონი.