ო, რამდენი მკვირცხლი ბავშვის

მკვირცხლი თვალი გიმზერს ერთად!

ნაძვისხეო, რომელ მთიდან,

რომელ ტყიდან მოდი ჩვენთან?

იქ თუ ყინვა გაწუხებდა,

აქ ხომ ლხინობ, აქ ხომ თბილა!

გვახარე და გაიხარე,

გავატაროთ ეს დრო ტკბილად.

ჭაღებიდან საზეიმოდ

დაგფრქვევია შუქი უხვად,

ვარსკვლავები გამოგისხამს,

ტკბილეულით დატვირთულხარ.

ტოტებიდან თოვლის ბაბუ

მასპინლურად გვიწვდის ხელებს,

ხან ხუმრობით თვალს მოხუჭავს,

ხან ღიმილით ჩაახველებს.

გაიხარე, ნაძვისხეო,

ჩვენი ტყის და ჩვენი მთის ხარ,

სულ გიმღერებთ, ტკბილეულებს

მუდამ ასე თუ მოისხამ.