ფრთაგაშლილი მთები არი,

სხივგაშლილი სერებია...

არ ჩურჩულებს ლელიანი, -

გული შეუჯერებია...

აქ კორდია მობიბინე,

იქ მზიანი ტევრებია...

რად უსკდება გული ირემს?

გელა გადამტერებია...

თეთრი ნისლი ნისლებს ირევს -

ეს ხომ „ლურჯა ცხენებია“?

შვიდი ზეცა გადირბინეს,

არსად შეუსვენებიათ...

ამ მშვენიერ მინდორ-ველზე

რა ნაირი ფერებია?!

„ყაყაჩოსა სიწითლითა

ყანა დაუმშვენებია“...