ბარდნის, გათეთრდა ლურჯთვალა მოლი,

ხეზე ფოთოლი გაჭაღარავდა

და ფანტელებით წყლიანი თოვლის

ყვავები წერენ ზამთრის ბალადას.

მარტის ნასესხებს ეს რა სცოდნია, -

ია ყინვისთვის გამოიმეტა,

მთებში მერცხლები აღარ მოდიან,

დუშმანი იყოს მაგათ იმედად!

...გაზაფხულის მზეს როცა უმუხთლე,

სითბო წაართვი ზეცის საფირონს,

როცა აზრობდი მიწის ზურმუხტებს,

ნეტავ, სად გქონდა ჭკუა, აპრილო.