სიცოცხლის ხმაზე შრიალებს მუდამ

ხე - რტონათელი, რტოდ თაფლული...

თვალსა და ხელს შუა მწიფდება თუთა,

თვალსა და ხელს შუა გადის ზაფხული.

და ყანა ამბობს - ჩურჩულით - დროა!

დამწყდა ფეხები... დამწყდა ფეხები...

ქარს შემოდგომის სურნელი მოაქვს

და გასცქერიან შარას ბეღლები.