|
მხოლოდ ერთხელ მოვკარი თვალი ფარნის მკრთალ შუქზე. მაშ სულ რად მახსოვს ნეტავ ის ქალი და მისი სახე იდუმალი და სევდიანი, როგორც საღამო უცხო ქალაქში. |
|
მხოლოდ ერთხელ მოვკარი თვალი ფარნის მკრთალ შუქზე. მაშ სულ რად მახსოვს ნეტავ ის ქალი და მისი სახე იდუმალი და სევდიანი, როგორც საღამო უცხო ქალაქში. |
